رهبران منافقان (قرآن)نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری. [۴]
فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است در این مقاله آیات مرتبط با رهبران منافقان معرفی می‌شوند.۱ - توطئه‌گران شرورسران و سردمداران نفاق، توطئه‌گرانى شرور و شيطان‌گونه: وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنِينَ وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا إِلى شَياطِينِهِمْ قالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ. بنا بر اين احتمال كه مقصود از «شياطينهم» رؤساى آنان باشد. ۲ - دو دسته بودن منافقانمنافقان، گروهى متشكّل از دو دسته، سران خطدهنده و جريان‌ساز، و زيردستان خطگيرنده و تأثيرپذير: الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنْكَرِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ يَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنافِقِينَ هُمُ الْفاسِقُونَ. ۳ - خباثت بیشتر رهبران منافقانسران منافقان، در مراتبى بالاتر از ديگران، در خباثت و ارتکاب جرم: يَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ ... لا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمانِكُمْ إِنْ نَعْفُ عَنْ طائِفَةٍ مِنْكُمْ نُعَذِّبْ طائِفَةً بِأَنَّهُمْ كانُوا مُجْرِمِينَ . احتمال مى‌رود آن دسته از منافقان كه قابل عفو نمى‌باشند سران آنان باشند كه اصرار بر ستمکاری دارند. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۳۰، برگرفته از مقاله «رهبران منافقان». رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نفاق
|